ನಿರೂಪಿತ

  ಏನೋ ಒಂಥರಾ ಕಚಗುಳಿ... ಎಂದಿನಂತೆ ಬಸ್ ಇಂದ ಇಳಿದು,‌ ಕಾಲೇಜ್ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ಗೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಳು ಕಣ್ಮಣಿ. ತಾನಾಯ್ತು, ತನ್ನ ಪಾಡಾಯ್ತು ಎನ್ನುವಂತಿದ್ದ ಆಕೆ, ಯಾರೊಂದಿಗೂ ಅನಗತ್ಯ ಮಾತಿಗಿಳಿದವಳಲ್ಲ. ಒಂಥರಾ ಇಂಟ್ರೋವರ್ಟ್ ಆದರೂ ಒಮ್ಮೆ ಆಪ್ತರಾದರೆ ಕಪ್ಪೆಯಂತೆ ವಟಗುಟ್ಟುತ್ತಿದ್ದಳು. ಅದರಲ್ಲೂ ಹುಡುಗರೆಂದರೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಡಿಸ್ಟೆನ್ಸ್ ಇದ್ದೇ ಇತ್ತು. ಅಂತಹ ಕಣ್ಮಣಿಗೆ ಅವಳ ಫ್ರೆಂಡ್ಸ್ 'ಒನ್ ಮ್ಯಾನ್ ಆರ್ಮಿ' ಎಂದು ಯಾವಾಗಲೂ ಟೀಕಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಏನನ್ನೋ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಕಣ್ಮಣಿ ಎದುರಿನಿಂದ ಒಬ್ಬ ನಡೆದು ಬರುತ್ತಿದ್ದ. ಎಂದೂ, ಯಾರನ್ನೂ ನೋಡಿದಾಗ ಆಗದ ವಿಚಿತ್ರ ಭಾವ ಅವನನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಅವಳಿಗಾಯಿತು. ಮೊದಲ ಸಲ..ಸುತ್ತಲಿನ ಹಸಿರಿನ ರಮ್ಯತೆ, ಮುದ ನೀಡುತ್ತಾ ರೋಮಾಂಚನಗೊಳಿಸಿತು! ಬೀಸುತ್ತಿರುವ ತಣ್ಣನೆಯ ಗಾಳಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಕಚಗುಳಿಯಿಟ್ಟಂತಾಯಿತು! ..... ಆತ......, ಮನ್ಮಥನಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಸುಂದರನೇ! ಮುಖದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಂದಹಾಸವೇ ಸಾಕಿತ್ತು ಅವನ ಅಂದ ಹೆಚ್ಚಿಸಲು. ‘ಯಾರಿವನು..?!’ ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ , ಕಳೆದು ಹೋಗಿದ್ದ ಕಣ್ಮಣಿ ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಳ್ಳುವಾಗಲೇ ಆತ ಮಾಯವಾಗಿದ್ದ.  ‘ ಯಾವುದೋ ಲೋಕದಲ್ಲಿ ವಿಹರಿಸದೇ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ, ಅವನು ಯಾವ ಕಡೆ ಹೋದನೆಂದಾದರೂ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬಹುದಿತ್ತು. ಛೇ! ಎಂಥಾ ಕೆಲಸವಾಯ್ತು’ ಎಂದು ತನ್ನನ್ನೇ ಶಪಿಸುತ್ತಾ ಕ್ಲಾಸ್ಗೆ ತೆರಳಿದಳು. ‘ಅಯ್ಯೋ! ಹೇಗಿದ್ದೆ ಕಣ್ಮಣಿ.!! ಹುಡುಗರನ್ನು ಕಣ್ಣೆತ್ತಿಯೂ